چون نمیتوانیم یک کنش بدنی واحد را مشخص کنیم که آن را اشاره به شکل بنامیم (در تفکیک از مثلا اشاره به رنگ)، می‌گوییم یک فعالیت روحی(ذهنی، فکری) با این واژه‌ها مطابق است.
آنجا که زبان ما حاکی از یک جسم است و جسمی در کار نیست : آنجا، بهتر می‌دانیم بگوییم، که یک روح هست.
پژوهش های فلسفی،ویتگنشتاین،بند36
